W 2008 roku na starcie stanęło łącznie 64 zawodników. Cztery lata później już tylko 32 (po 16 kobiet i mężczyzn). Kolarze rozpoczynali ściganie na ośmiometrowej rampie, po czym czekała ich jazda po pełnej przeszkód trasie. Każdy wyścig trwał około 40 sekund.

Na początku organizowano eliminacje, które wyłaniały rozstawienie do ćwierćfinałów. Następnie rywalizowano w czterech grupach po ośmiu zawodników. Po trzech biegach dwóch najlepszych awansowało dalej. Pozostała szóstka ścigała się w kolejnych dwóch wyścigach, po których z każdej grupy zostali wyłonieni pozostali dwaj półfinaliści.

Z dwóch półfinałów (trzy wyścigi) awansowało po czterech zawodników. Ósemka rywalizowała w końcu o jednym biegu medalowym.

W Pekinie wśród mężczyzn triumfował Łotysz Māris Štrombergs, a u kobiet najlepsza była reprezentantka Francji Anne-Caroline Chausson. Cztery lata później Štrombergs powtórzył swój sukces. Złoto w rywalizacji pań powędrowało do Kolumbijki Mariany Pajón.

Ani osiem, ani cztery lata temu w BMX nie startował żaden reprezentant Polski. Podobnie będzie także w Rio de Janeiro. Ta dyscyplina na poziomie zawodowym w naszym kraju jest na niskim poziomie.

Jeśli chodzi o faworytów tegorocznych igrzysk, to pewnym wyznacznikiem tegoroczne mistrzostwa świata, które od 25 do 29 maja odbywały się w Medellin.

Złoto w wyścigu mężczyzn zdobył Francuz Joris Daudet, wyprzedzając Holendra Nieka Kimmanna i Amerykanina Nicholasa Longa. Kimmann wygrał natomiast nieolimpijską konkurencję – jazdę na czas (brąz zdobył tu mistrz z Pekinu i Londynu Štrombergs).

Mistrzynią świata została startująca na kompleksie nazwanym jej imieniem Mariana Pajón. Druga była Caroline Buchanan (Australia), a trzecia Alise Post (USA).

Europejczyków przed wyjazdem do Rio czekają jeszcze mistrzostwa Europy w Weronie (8-10 lipca). Rywalizacja olimpijska w BMX odbędzie się w dniach 17-19 sierpnia.