W dotychczasowej dziejach olimpijskich było kilkadziesiąt przypadków, by na jednej imprezie występował rodzic ze swoim dzieckiem. Działo się to jednak w układzie ojciec-syn, ojciec-córka lub matka-córka, nigdy matka nie występowała razem z synem.
Nino Sałukwadze to doświadczona zawodniczka i trzykrotna medalista IO. Złoto zdobyła jeszcze w Seulu, startując w barwach Związku Radzieckiego. Dołożyła jeszcze srebro. Na podium wróciła po 20 latach w Pekinie. Wywalczyła wtedy krążek dla Gruzji. Była trzecia w konkurencji strzelania z pistoletu pneumatycznego z 10 m, a szerokim echem odbiła się ceremonia wręczania medali. Srebro wywalczyła reprezentantka Rosji, a wówczas trwała gruzińsko-rosyjska wojna w Osetii Południowej. Mimo to zawodniczki ze zwaśnionych krajów uściskały się serdecznie. Dla Gruzinki będzie to ósmy udział w Igrzyskach Olimpijskich. Wyrówna tym samym kobiecy rekord kajakarki Josefy Idem, która uczestniczyła w najważniejszej imprezie w latach 1984-2012 (w barwach RFN, a potem Włoch).
Trenujący pod okiem mamy Cotne Maczawariani nie może się jeszcze pochwalić sukcesami, choć ocierał się już o podium w imprezach juniorskich. Kwalifikację wywalczył dzięki niezłemu występowi w lutowych mistrzostwach Europy. Start w Rio będzie dla niego doskonałą okazją do zdobycia doświadczenia.
Strzelectwo nie jest najbardziej medialną dyscypliną olimpijską, na ekrany polskiej telewizji trafia jedynie wówczas, gdy nasi reprezentanci stają przed medalowymi szansami. Warto jednak śledzić zmagania dwojga Gruzinów, by przekonać jak radzą sobie matka i syn.