Ivković pracował na południu i wschodzie Europy. Z Olympiakosem Pireus dwukrotnie wygrał Euroligę (1997, 2012). Prowadząc Partizana Belgrad zdobył Puchar Koraća (1979), na czele AEK-u Ateny wywalczył Puchar Saporty (2000), a z Dinamem Moskwa Puchar ULEB w 2006 roku.

Wielokrotnie dochodził też Final Four najważniejszych klubowych rozgrywek na Starym Kontynencie. Był trzeci z PAOK-iem (1993) i Olympiakosem (1999) oraz dwa razy czwarty z CSKA Moskwa (2003, 2005).

Rozgrywki ligowe wygrywał w Jugosławii, Grecji oraz Rosji. Ostatnim prowadzonym przez niego zespołem był turecki Anadolu Efes.

Osobna karta w jego karierze to praca z reprezentacją swojego kraju. W latach 1987-1995 była to Jugosławia, a od 2008 do 2013 roku Serbia.

W czasie pierwszej kadencji doprowadził ekipę narodową do mistrzostwa świata (1990), trzech złotych medali ME (1989, 1991, 1995) oraz finału turnieju olimpijskiego w Seulu. Podczas drugiej Serbowie zdobyli srebro na Eurobaskecie 2009 w Polsce, a także zajęli czwartą lokatę na MŚ 2010.

Jako asystent był członkiem sztabu szkoleniowego Željko Obradovicia na igrzyskach w Atlancie (srebro) i Sydney (6. miejsce).

Ivković w 2008 roku został wybrany do grona 15 najwybitniejszych trenerów w historii Euroligi. Z całą pewnością można uznać go za jednego z najlepszych szkoleniowców w dziejach koszykówki na Starym Kontynencie.